పట్టుదల
ఒకసారి ఒకపెద్ద యుద్ధం జరిగింది. చిన్న సైన్యంతో ఒకరాజు, పెద్ద సైన్యంతో ఒకరాజు యుద్ధం చేశారు. ఎవరిశక్తి కొలదీ వారు పోట్లాడారు. ఎత్తులకు పైఎత్తులువేసి ఎదుటి వాళ్ళని చిత్తుచేయాలని యిద్దరూ ప్రయత్నం చేశారు. కాని పాపం! చిన్నసైన్యం ఉన్నరాజు ఓడిపోయే పరిస్థితి వచ్చింది. ఆ రాజు మిక్కిలి అలసిపోయాడు. వంటినిండా దెబ్బలతో అతనికి నిలబడే శక్తికూడా లేకపోయింది. తాను నెగ్గడం ఎటూ కుదరదని తెలిసి ఆ రాజు మెల్లగా ప్రక్కదారిన పారిపోయి దగ్గరలోని ఒక గుహలో దాక్కున్నాడు.
అక్కడ అతనికి ఒకసాలీడు కన్పించింది. అది క్రిందనుండి పైనున్న తనగూటికి చేరుకోవాలని ప్రయత్నం చేస్తోంది. కాని అది క్రిందకు పడిపోతోంది. ఒకసారికాదు అనేకసార్లు అది క్రిందపడి పోయింది. అయినా అది తన ప్రయత్నం మానక 17వసారి తనగూటికి చేరుకొంది.
దానిపట్టుదల చూచిన రాజుకు జ్ఞానోదయమయ్యింది. “ఎన్నికష్టాలు ఎదురైనా పట్టుదలతో కార్యాన్ని సాధించాలి” అని నిర్ణయించుకొన్నాడు.
“ఈసారి తప్పక శత్రువును ఓడించి తీరాలి” అని గట్టిగా నిర్ణయించుకొని, మళ్ళీ ఆపెద్దరాజుతో యుద్ధం చేయడం మొదలుపెట్టాడు. సైనికులకు తగిన శిక్షణనిచ్చుటచేత వాళ్ళు సులభంగా శత్రువును మట్టికరపించారు. పెద్ద సైన్యంగల రాజే ఓడిపోయాడు. చిన్నరాజు విజేత అయ్యాడు.
నీతి: జయం పొందాలంటే మళ్ళీమళ్ళీ ప్రయత్నించాలి
గురువు మాటలు
ఒక చిన్న గ్రామంలో రాజు అనే యువకుడు ఉండేవాడు. అతను చాలా తెలివైనవాడు, కాని అతనికి ఓర్పు కొరవడేది. అన్నీ వేగంగా సాధించాలనే తాపత్రయం అతనిలో ఎక్కువ. ఓ రోజు, గ్రామంలోని ఒక జ్ఞానవంతుడిని కలిసే అవకాశం వచ్చింది. అతను రాజును పిలిచి, "నీకు తెలివి ఉంది, కానీ ఓర్పు పెంపొందించుకోవాలి," అని చెప్పాడు.
ఆ మాటలు విన్న రాజు, "గురువర్యా, నాకు ఓర్పు ఎందుకు కావాలి? నా తెలివితోనే అన్ని సాధించగలను" అని అహంకారంగా చెప్పాడు. గురువు చిరునవ్వు చిందిస్తూ, అతన్ని దగ్గరికి తీసుకుని కొన్ని విత్తనాలు ఇచ్చి, "ఇవి నాటు, నీకు ఓ సుదీర్ఘ ప్రయాణం చూపుతాను" అన్నాడు.
రాజు ఆ విత్తనాలను నాటాడు, కాని అవి పెరిగేంతవరకు రోజులు గడిచిపోయాయి. ప్రతి రోజు అతను ఆసక్తిగా చూడగా, వాటి పెరుగుదల చాలా నెమ్మదిగా ఉండేది. నెలలు గడిచాక, మొక్కలు చివరకు పువ్వులుగా మారాయి. అప్పుడే రాజుకు గురువు చెప్పిన మాటలు అర్ధమయ్యాయి.
నీతి : ఓర్పుతోనే నిజమైన ఫలాలు పొందగలం.
అహంకారానికి శిక్ష
ఒకప్పుడు, కృష్ణవరం అనే గ్రామంలో రాఘవుడు అనే ధనవంతుడు ఉండేవాడు. అతను చాలా ఆస్తి సంపాదించిన వ్యక్తి, కాని అతనికి చాలా గర్వం ఎక్కువ. ఆ గర్వంతో అతను ఇతరులను చిన్నచూపు చూస్తూ, వారిని హేళన చేయడంలో ఆనందం పొందేవాడు. గ్రామంలోని పేదవారిని ఎప్పుడూ తక్కువగా చూస్తూ ఉండేవాడు.
ఒక రోజు, ఆ గ్రామానికి ఒక జ్ఞానవంతుడు విచ్చేశాడు. అతని పేరు గంగయ్య. ఆధ్యాత్మికత, జ్ఞానం తెలిసినవాడు. అతని పేరు గ్రామమంతా వ్యాపించి, అందరూ అతని వద్దకు సమస్యలు చెప్పుకునేందుకు వచ్చేవారు. రాఘవుడికి కూడా ఈ విషయం తెలిసింది. కానీ అతను ఆ విషయాన్ని అప్రతిష్టగా భావించి, గంగయ్యను ఎగతాళి చేయాలని నిర్ణయించుకున్నాడు.
రాఘవుడు గంగయ్య దగ్గరకు వెళ్లి, "మా ఊరి ప్రజలు ఎందుకంత గుడ్డిగా నిన్ను నమ్ముతారు? జ్ఞానం ఉన్నవాడిని అని నీకెందుకు అంత గౌరవం?" అని అడిగాడు.
గంగయ్య చిరునవ్వుతో, "మీరు కూడా జ్ఞానం తెలుసుకోగలిగితే మీరు కూడా గౌరవం పొందుతారు" అని అన్నారు.
రాఘవుడు నవ్వుతూ, "అవసరం లేదు! నాకిది అవసరం లేని పనులు" అని అన్నాడు. అప్పుడు గంగయ్య ఒక్క మాట చెప్పాడు, "ఈ గర్వం ఎంతకాలం ఉంటుందో ఒకసారి చూడండి."
కొన్నిరోజుల తర్వాత రాఘవుడికి వ్యాపారంలో తీవ్ర నష్టం వచ్చింది. అతని ఆస్తి దాదాపు మొత్తం కోల్పోయి, అనేకమంది సహాయం చేయడం ఆపేశారు. అప్పుడే రాఘవుడికి తన గత అహంకారం గుర్తుకొచ్చి పశ్చాత్తాపపడ్డాడు. అతను గంగయ్య వద్దకు వెళ్లి, తన తప్పుని ఒప్పుకొని క్షమాపణ కోరాడు.
నీతి: అహంకారం ఎప్పుడు మనల్ని పతనానికి దారితీస్తుంది. వినయం, దయ మనకు నిజమైన గౌరవం తెస్తాయి.
ఒక మంచి పని
ఒకప్పుడు, రవి అనే చిన్న కుర్రవాడికి సహాయం చేయడమంటే చాలా ఇష్టం. అతను చిన్నప్పటి నుంచి తన దగ్గర ఉన్నవి అవసరమైనవారికి ఇచ్చేందుకు సంతోషించేవాడు. కానీ అతని స్నేహితులు మాత్రం, "ఇలా నీ దగ్గర ఉన్నవి పంచేస్తే నీకేమి మిగలవు?" అని వ్యంగ్యంగా అడిగేవారు.
ఒక రోజు, రవి పాఠశాల నుండి ఇంటికి వెళ్తూ ఒక పేద వ్యక్తిని చూసాడు. ఆ వ్యక్తి చాలా అలసిపోయి, ఆకలితో ఉన్నాడు. రవి తన వద్ద ఉన్న కాస్తా ఆహారాన్ని ఆ వ్యక్తికి ఇచ్చి, "నాకు కావలసింది కాదు బాబూ, మీరు తినండి" అని చెప్పాడు. ఆ వ్యక్తి సంతోషంగా రవిని ఆశీర్వదించాడు.
కొన్ని రోజులు గడిచాక, రవి అనుకోకుండా తన పాఠశాల ఫీల్డ్ ట్రిప్‌కి వెళ్ళే సమయంలో తన డబ్బులు పోగొట్టుకున్నాడు. ఇంటికి తిరిగి వచ్చేందుకు డబ్బు లేక ఇబ్బంది పడుతుండగా, ఒక్కసారిగా ఆ పేద వ్యక్తి అతని ముందు ప్రత్యక్షమయ్యాడు. ఆ వ్యక్తి తన వద్ద ఉన్న కొద్దిపాటి డబ్బును రవికి ఇచ్చి, "అప్పుడు నీవు నాకు ఇచ్చిన సహాయం నాకు మరువలేనిది. ఈ డబ్బుతో నీవు ఇంటికి వెళ్లి సురక్షితంగా చేరుకోగలవు" అని చెప్పాడు.
అప్పుడు రవికి తన మంచి పనికి ప్రతిఫలం ఇలా వచ్చిందని తెలిసి ఆనందించాడు.
నీతి: నిస్వార్థంగా చేసే మంచి పనులు ఎప్పుడూ మనకు అనుకూలంగానే తిరిగి వస్తాయి.
శ్రమ ఎప్పుడూ వృథా కాదు
రాము అనే ఒక యువకుడు ఊర్లో అందరికీ మంచి సహాయం చేసేవాడు. కానీ అతను తన లక్ష్యాలను చేరుకోవడంలో విఫలమవుతుండటం వల్ల ఎంతో నిరాశ చెందేవాడు. రాము పక్షి సంరక్షణపై ఎక్కువ ఆసక్తి చూపించేవాడు, ప్రతిరోజూ పక్షుల కోసం గింజలు పెట్టేవాడు, వాటికి నీరు అందించేవాడు.
ఒక రోజు రాము తన బంధువుని కలిసి వెళ్లగా, అతను రాముకు ఓ మంచి ఉద్యోగం అవకాశాన్ని వివరించాడు. కానీ ఆ ఉద్యోగం కోసం కొన్ని ప్రత్యేక నైపుణ్యాలు కావాలని చెప్పాడు. రాము ఆ నైపుణ్యాల కోసం కష్టపడాలని నిర్ణయించుకున్నాడు, కానీ అది చాలా కష్టమైన పని. రోజుకు ఎన్ని గంటలు శ్రమించినా, ఆ పనిలో ఇంకా సరిగా లేనట్లే అనిపించింది.
అప్పుడే రాముకు సన్నిహితుడైన సీతారామ్ అనే వృద్ధుడు అతన్ని చూశాడు. రాము పరిస్థితిని గమనించిన సీతారామ్, "నీ శ్రమకు సరైన ప్రాప్తి రావడం కష్టమనిపిస్తున్నా, నిజానికి నీ కృషి ఎప్పుడూ వృథా కాదు. ప్రతి రోజు నీ ప్రయత్నాలు చిన్నచిన్న అభివృద్ధులు తీసుకొస్తుంటాయి," అని హితబోధ చేశాడు.
కొన్ని నెలల కఠోర శ్రమ తర్వాత, రాముకు ఆ ఉద్యోగం సాధ్యమైంది. అప్పుడు రాము సీతారాం మాటలు గుర్తు చేసుకుని, శ్రమ వృథా కాదని అర్థం చేసుకున్నాడు.
నీతి: ఎప్పటికీ శ్రమ వృథా కాదు. మన కృషి తప్పకుండా మంచి ఫలితాన్ని తీసుకువస్తుంది.
గుర్తింపు కోసం తపన
ఒక గ్రామంలో అంజలి అనే యువతి ఉండేది. ఆమె నాట్యకళలో ఎంతో ప్రతిభావంతురాలు. చిన్నప్పటి నుండి నృత్యం అంటే ఆమెకు చాలా ఇష్టం, కానీ ఆమె ప్రతిభకు ఎవరూ సరైన గుర్తింపు ఇవ్వలేకపోయారు.
అంజలి ప్రతిరోజూ తపనగా నాట్యం సాధన చేస్తూ, తన నైపుణ్యాన్ని మెరుగుపరుచుకునే ప్రయత్నం చేసేది. కానీ, ఆమె ఊర్లో ఎవరూ ఆమెను సరిగా ప్రోత్సహించలేదు. తన కృషికి సరైన గుర్తింపు లేకపోవడంతో, అంజలి కాస్త నిరుత్సాహానికి గురైంది.
ఒక రోజు, పెద్ద పండుగ సందర్భంగా ఆ గ్రామంలో ఒక నృత్య పోటీ నిర్వహించారు. అంజలికి అది తన ప్రతిభను చూపించే గొప్ప అవకాశం అని భావించింది. తనకు ఉండిన కొద్దిపాటి నమ్మకంతో, కష్టపడి సాధన చేసి, పోటీలో పాల్గొంది. ఆమె నృత్యం చూసిన ప్రతి ఒక్కరూ ఆశ్చర్యపోయారు. ఆమె ప్రతిభకు ఎంతటి సపూర్ణత ఉందో చూసి అందరూ ప్రశంసించారు.
అంజలి పైనున్న తపన, కృషి వల్ల ప్రతిఫలం పొందగలిగింది. ఆ రోజు నుంచి గ్రామంలోని అందరూ ఆమెను గుర్తించి గౌరవించారు. అప్పుడు అంజలి, "గుర్తింపు కోసం ఎదురు చూడకూడదు; మన కృషి తీరుపైనే దృష్టి పెట్టాలి. ఒక్క రోజు మంచి ఫలితాలు మనల్ని చేరుకుంటాయి," అని తనకు తాను అనుకుంది.
నీతి: సరిహద్దులు లేకుండా కృషి చేస్తే, గుర్తింపు తప్పకుండా మనం ఎదురు చూసిన కంటే ఎక్కువ వస్తుంది.
ఆత్మవిశ్వాసం
ఒకసారి, సుమిత్ర అనే యువతి ఉన్నత చదువుల కోసం పెద్ద పట్టణానికి వెళ్లాలని నిర్ణయించింది. ఆమె గ్రామంలో చదువుకున్నది, కానీ ఆమె కలలు ఇంకా పెద్దవి. తన లక్ష్యాన్ని చేరుకోవడం కోసం పట్టణానికి వెళ్తానంటే ఆగ్రహించేవారే ఎక్కువ, "నువ్వు మా ఊరిలోనే చదువు తే చాలుగా, అక్కడకు వెళ్లి ఏం సాధిస్తావు?" అని కొందరు చెప్పేవారు.
సుమిత్ర మాత్రం ఏ విధమైన అపనమ్మకాలను గమనించకుండా, తన పుస్తకాలను తీసుకుని పట్టణానికి బయల్దేరింది. మొదట్లో ఆమెకు కొత్త చోట అలవాటు పడడం కష్టంగా అనిపించింది; ప్రతిరోజూ కొత్త సవాళ్లు ఎదురయ్యేవి. కానీ తన కలను చేరుకోవాలనే ఆత్మవిశ్వాసంతో ఆమె వాటిని అధిగమించింది.
ఏడాదికి ఏడాది ఆమె ఎంతో కష్టపడి చదివి, పట్టుదలతో ఉండి, తన చదువుని విజయవంతంగా పూర్తి చేసింది. తల్లిదండ్రులు, గ్రామస్తులు, అందరూ ఆమె పట్టుదలను చూసి గర్వించారు.
తిరిగి గ్రామానికి వచ్చిన సుమిత్రను చూసి, "నీ ధైర్యం మరియు ఆత్మవిశ్వాసం నిజంగా గొప్పవి" అని అందరూ ప్రశంసించారు. ఆమె తన అనుభవాన్ని పంచుకుంటూ, "మనల్ని ఎవరైనా తక్కువ అంచనా వేస్తే, మన మనసులోని ఆత్మవిశ్వాసమే మన విజయానికి మార్గం చూపుతుంది," అని చెప్పింది.
నీతి: ఇతరుల అభిప్రాయాలను మన విజయానికి అడ్డుగా అనుకోవద్దు. మన ఆత్మవిశ్వాసమే నిజమైన విజయానికి బాటలు వేస్తుంది.
ఒకటి తర్వాత ఒకటి
రఘు అనే యువకుడు, అతని స్నేహితులతో కలిసి పర్వతం ఎక్కాలని అనుకున్నాడు. పర్వతాన్ని ఎక్కడమంటే ఎప్పటికీ అతని కల. అతని స్నేహితులంతా చాలా ఉత్సాహంగా ముందుకు వెళ్ళగా, రఘుకి మొదటి మెట్టే కష్టంగా అనిపించింది. పర్వతం చాలా ఎత్తుగా ఉండటంతో, అతని ధైర్యం క్రమంగా తగ్గడం మొదలైంది.
మధ్యలోనే ఆగిపోవాలని అనుకున్నప్పుడు, అతని ఒక స్నేహితుడు రఘును ప్రోత్సహిస్తూ, "ఒకేసారి పర్వతం మొత్తాన్ని ఎక్కాలని చూడకు. ఒక మెట్టే పైకెళ్ళు. అలా ఒక్కో మెట్టు ఆలోచిస్తూ క్రమంగా ముందుకు వెళ్ళు," అని చెప్పాడు.
అది విన్న రఘు తన దృష్టిని ఒక్కో అడుగుపైనే కేంద్రీకరించాడు. ప్రతి చిన్న అడుగులోను ధైర్యం కూడించుకుంటూ, ఎప్పటికప్పుడు ఒక్కో మెట్టు ఎక్కుతూ ముందుకు సాగాడు. ఇలా ముందుకు సాగుతూ చివరికి అతను పర్వత శిఖరానికి చేరుకున్నాడు. ఆ ఎత్తు నుంచి పైనుండి చూస్తే, అతనికి ఎంతో సంతృప్తిగా అనిపించింది.
అప్పుడు రఘు స్నేహితులకు కృతజ్ఞతలు చెప్పుతూ, "విజయం అంటే ఒక్క అడుగుతోనే సాధించలేం. ఒక్కో మెట్టు క్రమంగా ఎక్కడమే స్ఫూర్తి," అని అన్నాడు.
నీతి: ప్రతి పెద్ద లక్ష్యాన్ని చేరుకోవడం అంటే ఒక్కసారిగా సాధించలేము. ఒక్కో చిన్న అడుగుతో ముందుకు వెళ్తూ విజయం సాధించాలి.
మనిషి గొప్పతనం
ఒక చిన్న ఊరిలో అజయ్ అనే రైతు ఉండేవాడు. అతను చాలా మంచివాడు, అందరికి సహాయం చేసేవాడు, కానీ అతనికి తగినంత సంపద లేకపోయినా ఎప్పుడూ నిస్సహాయంగా అనిపించేది కాదు. అతని మంచితనాన్ని చూసి కొందరు గ్రామస్తులు అతన్ని ఎగతాళి చేసేవారు, "సొమ్ములు లేకుండా ఎంత కాలం మంచిగా ఉండగలవు?" అని విర్రవీగేవారు.
ఒక రోజు ఊరిలో పెద్ద వరద వచ్చింది. అజయ్ తన ఊరి ప్రజలను రక్షించడానికి తన బలాన్ని అంతా పెట్టి, తన వ్యవసాయ వాహనాన్ని నడిపి అందరినీ సురక్షిత ప్రాంతాలకు తీసుకువెళ్లాడు. అతను అలసిపోయినా కూడా, ఎవరినీ వదిలిపెట్టకుండా, చివరివరకు గ్రామ ప్రజల కోసం పని చేశాడు.
అతని పనితనం చూసిన గ్రామస్తులకు వారి పూర్వపు మాటలపై పశ్చాత్తాపం కలిగింది. అందరూ అతనికి కృతజ్ఞతలు చెబుతూ, అతని మంచితనాన్ని గుర్తించారు. వారు అజయ్‌కు మంచి సహాయం చేయాలని నిర్ణయించుకున్నారు.
అజయ్ వారికి ఓ చిన్న మాట చెప్పాడు, "మనిషి గొప్పతనము అంటే అతడి ధనం కాదు, మంచి మనసే. మన సహాయం ద్వారా ఇతరులు సురక్షితంగా ఉండగలిగితే అదే నిజమైన సంపద."
నీతి: ధనం కంటే మంచి మనసే గొప్పదనం. అవసరం వచ్చినప్పుడు చేసిన మంచి పనులే మనకి నిజమైన గుర్తింపుని ఇస్తాయి.
నిజాయితీ ఫలితం
ఒక చిన్న పట్టణంలో సీత అనే అమ్మాయి ఉండేది. ఆమె చదువులో చాలా బాగా ఉండేది, కానీ చాలా నిరాడంబరమైన జీవితాన్ని గడిపేది. నిజాయితీతో ఉండడం ఆమె గొప్ప విలువగా భావించేది.
ఒక రోజు, ఆమె స్కూల్ నుంచి ఇంటికి తిరిగి వస్తుండగా రోడ్డుపై ఒక పెద్ద చిల్లర బ్యాగు కనిపించింది. అందులో ఎంతో డబ్బు ఉంది. ఆ డబ్బుతో ఆమె ఎన్నో అవసరాలు తీర్చుకోవచ్చు అని అందరూ అన్నారు, కానీ సీత మాత్రం ఎక్కడైనా ఎవరికైనా ఇది అవసరమైనదేమోనని భావించింది. అందుకే ఆ బ్యాగుని నేరుగా పోలీస్‌స్టేషన్‌కి తీసుకెళ్లి సమర్పించింది.
కొన్ని రోజులు తర్వాత ఆ బ్యాగు ఎవరో వృద్ధ వ్యక్తిది అని తెలిసింది. అతను ఆ డబ్బుతో ఆసుపత్రిలో చికిత్స చేయించుకోవాలని భావించాడు. ఆ వృద్ధుడు సీత నిజాయితీని గమనించి, అతని హృదయం ఎంతో సంతోషంగా ఆమెకు ఆశీర్వాదాలు అందించాడు.
ఆ తర్వాత సీత నిజాయితీ గురించి స్థానిక పత్రికల్లో వార్తలో వచ్చింది, అంతేకాకుండా ఆ పట్టణం మొత్తం ఆమె నిజాయితీకి గుర్తింపు ఇవ్వడం జరిగింది.
నీతి: నిజాయితీతో నడచినవారికి ఎల్లప్పుడూ మంచి ఫలితాలే ఉంటాయి. దారి తప్పకుండా ఉన్నత విలువలు పాటించడం మనల్ని గౌరవానికి మరియు మంచి ఫలితాలకు చేరుస్తుంది.
Comments
Post a Comment